Lublinianka-Wieniawa kontynuuje proces budowy silnego klubu. Prezes Krzysztof Gil opowiada o tym co już udało się zrobić, co jeszcze czeka włodarzy klubu i jak obecnie wygląda kondycja zespołu.

Lublinianka-Wieniawa to duży jak na nasze warunki projekt. Co się dzieje aktualnie z klubem? Jak przebiega cały proces zmian od momentu połączenia Lublinianki i Wieniawy w jeden klub?

- Mieliśmy założony plan podzielony na cztery etapy. Pierwszy etap to zarejestrowanie spółki prawa handlowego, która by przejęła od Stowarzyszenia Wieniawa wszystkie drużyny. I to już nastąpiło z początkiem tego roku. Wszystkie drużyny ze Stowarzyszenia Wieniawa zostały przekazane do spółki KS Lublinianka-Wieniawa. Automatycznie do spółki przeszli wszyscy zawodnicy. Siedziba znajduje się w pawilonie Lublinianki przy ulicy Leszczyńskiego. Uruchomione już jest biuro, uruchamiamy także oficjalną stronę klubu. Złożone zostały wszystkie dokumenty niezbędne do przejęcia członkostwa w PZPN. To był ten pierwszy etap organizacyjny. Tak jak w stowarzyszeniu, tak i w spółce jestem dalej prezesem, została również wybrana rada nadzorcza. Jesteśmy spółką prawa handlowego i prawdopodobnie pierwszym klubem piłkarskim w Polsce, który ma status z ograniczoną odpowiedzialnością. Do tej pory były to głównie stowarzyszenia albo spółki akcyjne. My złożyliśmy wniosek do PZPN z wyjaśnieniem zapisów i w czerwcu zeszłego roku związek zmienił uchwałę o członkostwie i dopuścił spółki z o.o. jako formy prawne klubów w prowadzonych rozgrywkach. My to wykorzystaliśmy i zarejestrowaliśmy spółkę. Jest to prostsze, bardziej klarowne, jesteśmy w pełni transparentni. Spółka jest w KRS-ie, każdy ma wgląd i może sprawdzić co się w spółce dzieje. Kto nią rządzi, kto jest udziałowcem, jaki ma kapitał, czy są jakieś trudności. Są dostępne rachunki finansowe. O to nam chodziło, bo w spółce akcyjnej już tak prosto nie jest. Ten pierwszy okres mamy za sobą, on już się skończył.

Dwa tygodnie temu w piątek nastąpił drugi etap - oficjalne złożenie wniosku do Prezydenta Miasta Lublina o przekazanie nam w długoletnią dzierżawę terenów stadionu przy Leszczyńskiego, razem z terenami przyległymi. Praktycznie to taki obszar jaki miała w dzierżawie grupa kapitałowa z Norwegii. Do wniosku dołączyliśmy koncepcję wstępną zagospodarowania terenu. Jest to koncepcja architektoniczna, do której dołączyliśmy plan prowadzenia klubu zawierający nasze plany rozwoju, finansowania i tak dalej. To wszystko zostało przekazane na ręce Prezydenta Żuka, któremu koncepcja bardzo się spodobała. Mamy z jego strony pełne poparcie. W tej chwili trwa przygotowanie formalno-prawne dokumentów w celu przeprowadzenia naszego wniosku na obrady Rady Miasta ponieważ tylko ona może podjąć uchwałę o długoletniej dzierżawie. Organizujemy teraz cykl spotkań z radnymi by ich przekonać do naszej inicjatywy. Na razie wyglada to bardzo pozytywnie. Wcześniej wyjaśniliśmy sobie też wszystkie sprawy z Gminą Żydowską, która o czym pisały media, zablokowała inwestycje grupie norweskiej. Mamy ze strony gminy pełną akceptację naszych zamierzeń. Mamy też pozytywne opinie Rady Dzielnicy Wieniawa. Wszystko wygląda nieźle, nawet dobrze.

Trzeci etap nastąpi w momencie, gdy miasto zdecyduje się na przekazanie terenów. Planujemy, że powinno to nastąpić do czerwca tego roku. Wtedy będąc dzierżawcą, z prawem do poddzierżawy, będziemy próbować komercjalizować teren wokół stadionu nie ruszając funkcji sportowych. Chcemy dzierżawic ten teren kolejnym podmiotom by generować przychody dla klubu. Nadwyżki tych dochodów chcielibyśmy kierować na poprawę infrastruktury sportowej czyli przebudowy, modernizacje. Na pewno będziemy szukać pieniędzy zewnętrznych na budowę stadionu. Chcielibyśmy mieć kameralny, wielofunkcyjny obiekt na pięć tysięcy widzów przy wykorzystaniu trendów związanych z energią odnawialną. Jest masa funduszy służących środkami na budowę obiektów, które są zasilane z energii odnawialnej.

Czwarty końcowy etap to juz administrowanie i rozwój sportowy. Chcemy stworzyć profesjonalny system szkolenia młodzieży. W tej chwili mamy co prawda osiem grup, ale zdajemy sobie sprawę, że ten system szkolenia nie jest profesjonalny. Chcielibyśmy nawiązać ścisłą współpracę z jakąś akademią piłkarską, ktora by nam narzuciła cykl szkolenia. Chcielibysmy żeby szkolenie we wszystkich grupach bylo jednolite i odbywało się według programu, który został przyjęty dla wszystkich. Oczywiście nie zapominamy o pierwszej drużynie i mamy nadzieje, że awansujemy do trzeciej ligi. Jeżeli będą dalej środki finansowe to organizacyjnie podołamy i będziemy walczyć o coś więcej. Na pewno stworzymy też drużynę rezerw i to jest przesądzone. Musimy naszych juniorów, którzy się nie zmieszczą w pierwszym składzie, ogrywać w drugiej drużynie.

Najpierw struktura organizacyjna, porządek prawny, infrastruktura, zaplecze, a na końcu aspekt sportowy. Taki schemat dał się poznać w różnych wypowiedziach w ostatnich miesiącach. Czy to nie jest trochę tak, że pierwsza drużyna jest solą w oku zarządu? Cały proces trwa i do jego realizacji droga daleka, a Lublinianka-Wieniawa radzi sobie nadspodziewanie dobrze i jest głównym kandydatem do awansu. Czy nie lepiej by było gdyby ten awans udało się wywalczyć rok później? Organizacyjnie uda się to poukładać?

- Po moich rozmowach, zapoznaniu się z przepisami i wymogami, nie widzę żadnych dodatkowych wymagań ze strony organizatora w trzeciej lidze. Wymogi zaczynają się wtedy gdy wejdziemy w ustawę o imprezach masowych, która ma zastosowanie w przypadku wejścia na stadion liczby kibiców większej niż tysiąc. My tego robić nie zamierzamy chociaż bardzo byśmy chcieli żeby na nasze mecze przychodziła taka liczba kibiców. W tej chwili maksymalna frekwencja to było sześćset-siedemset osób, ale nie martwimy się, bo nawet na meczach drugiej ligi frekwencja jest podobna w róznych klubach. My na pewno nie wejdziemy w imprezy masowe. Jeśli byłaby taka sytuacja, że mielibyśmy większą liczbę kibiców to my ją ograniczymy. Dokładnie tak samo jak zrobił to GKS Bogdanka w pierwszej lidze. Nie miała monitoringu i tak dalej. Nasz stadion nie ma takiego monitoringu również i mieć nie będzie. Nikt na tym, jak to się mówi "koloseum", nie będzie montował monitoringu za kilkaset tysięcy, bo to się mija z celem. Według wytycznych PZPN dotyczących meczów trzeciej ligi nic się nie zmienia. Boisko ma być zielone, mają być takie same bramki, szatnie, prysznice. Ma być trochę więcej służb porządkowych, ale wszystkie inne wymogi są takie same. Nie ma tak, że zorganizowane grupy kibiców to jest jakiś problem. Od tego jest policja, od tego są służby porządkowe. Nie trzeba mieć specjalnych licencji. Jeśli my spełnimy te warunki to nie będzie żadnego problemu żeby ten stadion był dopuszczony do rozgrywek trzeciej ligi.

Stadion na Wieniawie - fot. Grzegorz Chmielewski (lubelskieboiska.blogspot.com)

Fragment meczu Lublinianka-Wieniawa - Sparta Rejowiec Fabryczny, fot. rafalontour.blogspot.com