O minionej rundzie, powrocie do historycznej nazwy klubu oraz planowanej reformie rozgrywek T-Mobile Ekstraklasy rozmawiamy z trenerem GKS Bogdanka, Piotrem Rzepką. Z racji zbliżających się świąt nie mogło także zabraknąć tematów bożonarodzeniowych. Zapraszamy do lektury.

Ponownie przystępował Pan do pierwszoligowego sezonu po przebudowie zespołu. Czy po wygranej nad GKS Tychy 2:0 i zdobyciu 25 punktów w tej rundzie wrócił Pan do domu z poczuciem dobrze wykonanego zadania?

- Na razie trudno tak to jednoznacznie określić. Były gorsze i lepsze momenty. Na pewno jeżeli tak się przekształca zespół, że odchodzi tylu ważnych zawodników, to musi się to na nim w jakiś sposób odbić. Jedni się aklimatyzują szybciej, drudzy wolniej. W Pucharze Polski ze Stomilem i Lechią dobrze się zaprezentowaliśmy, ale potem przyszły trzy porażki pod rząd. Wkradł się niepokój, szczególnie wśród młodych zawodników, którzy momentami zaczęli wątpić w wiele rzeczy. Dodatkowo zaczął nas prześladować pech, kontuzji nabawili się Michał Renusz i Michał Zuber, a to właśnie gra skrzydłami napędzała całą drużynę. Biorąc to wszystko pod uwagę, trzeba stwierdzić, że były to udane miesiące. W tamtym roku w tym samym miejscu mieliśmy 26 punktów, teraz jest o jeden punkt mniej. Mogę więc czuć się zadowolonym, szkoda tylko, że ta Flota tak „odskoczyła” całej stawce. Mamy bardzo korzystny kalendarz na wiosnę, poza Termalicą to wszystkim rywali, którzy w tym momencie plasują się przed nami, podejmujemy u siebie. Będziemy pracować nad tym, aby te szlify, które zdobyliśmy jesienią, zaprocentowały w rundzie rewanżowej. Ten ostatni mecz z GKS-em Tychy, wygrany 2:0, pokazał, że jesteśmy coraz bardziej dojrzałym zespołem. Jeżeli wygramy pierwsze mecze, to możemy jeszcze sporo namieszać w górnej części tabeli.

Można powiedzieć, że twierdza Łęczna trzymała się dobrze. Padła tylko raz, gdy trzy punkty wywiózł Okocimski KS Brzesko (nie licząc meczu PP z Lechią - przyp. red.). O czym to tak naprawdę świadczy?

- Świadczy to o wahaniach w sferze psychologicznej. Moi zawodnicy bardziej wierzą w siebie w meczach przed własną publicznością. Grają wtedy atakiem pozycyjnym, który jest bardzo ważny w pojedynkach „u siebie”. Do tego dochodzi determinacja i to wystarcza. Mecz z Okocimskim był specyficzny, bo rywale przyjechali z zamiarem, aby broń Boże nie stracić gola, wywieźć remis. W końcówce graliśmy 15 minut w „dziesiątkę”, bo kontuzja odnowiła się Zuberowi, który przebywał na boisku ledwie kilkanaście minut. Nadal mieliśmy sytuacje, a w doliczonym czasie straciliśmy gola na 1:2. Mamy świetny bilans domowych meczów, na wyjazdach jest już gorzej.

No właśnie, oprócz was żadnego meczu na obcym terenie nie wygrała tylko… ostatnia Polonia Bytom.

- Gdybyśmy wzięli niewykorzystane karne czy świetne postawy bramkarzy, to dzisiaj patrzylibyśmy na to z innej perspektywy. Gdy pojechaliśmy do Świnoujścia, to „dzień konia” miał Grzegorz Kasprzik, broniący jak w transie. Z kolei gdy zawitaliśmy do Nowego Sącza, to pomiędzy słupkami bramki Sandecji dwoił się i troił Marcin Cabaj. Dowodem na to, że nie kłamię jest fakt, że obaj byli wybierani do jedenastek danych kolejek. Nie chcę mówić, że to były mecze z serii „bramkarze rywali kontra GKS Bogdanka”, ale prawda jest taka, że gdyby nie interwencje, jakich pewnie w życiu mieli niewiele, to nasz dorobek na wyjazdach prezentowałby się bardziej okazale.

Kilka punktów uciekło też przez niewykorzystane rzuty karne. Przyłoży Pan do tego większą wagę zimą?

- Zabrzmi to może paradoksalnie, ale moi podopieczni sami przed treningami, czy też po ich zakończeniu, organizują sobie konkursy „jedenastek”. Wygląda to doprawdy rewelacyjnie, o zakład idą Red Bulle czy jakieś batony. To dowodzi, że piłkarze bardzo przeżywają te wszystkie rzuty karne. „Velo”, Szachowski czy Tomek Pesir – im też noga zadrżała, ale to było jakieś fatum, bo gdzie nie kopnęliśmy piłki, to ta albo trafiła w bramkarza, albo minęła słupek. W ekstraklasie podobnie myli się Polonia Warszawa, ale nie chciałbym się w jakiś sposób usprawiedliwiać. Mieliśmy te rzuty karne w końcowych fazach meczów, gdy wynik był niepewny. Wiadomo, że inaczej wykonuje się ten stały fragment gry przy rezultacie 3:0, a inaczej przy np. wyniku 0:0 czy 0:1. Wtedy ta noga nie jest taka pewna. Najgorsze jest to, że jak się nie strzeliło pierwszego karnego, to presja wzrastała. I nieważne, czy znowu podchodził „Velo” czy Szałachowski. Są sezony, gdy strzela się, jak się chce, praktycznie od niechcenia, a potem przyjdzie blokada, psychika wysiada. Ja wierzę, że jak dojdzie doświadczenie, bo jesteśmy młodym zespołem, to wszystko się poukłada. W swojej karierze nie pamiętam jednak takiego przypadku, gdy tyle karnych nie było strzelonych.

Do treningów wrócicie 7 stycznia. Pozostało zatem jeszcze dużo czasu, ale czy nie myśli Pan już o tym zimowym okresie przygotowawczym? Za sparingpartnerów macie mieć przecież chociażby Legię, Polonię czy Koronę Kielce.

- Praktycznie okres przygotowawczy mam już rozpisany. Również założenia odnośnie jednostek treningowych, o jakiej mają być intensywności itd. Pierwszy tydzień to badania wydolnościowe, bo wiadomo, że w czasie tej przerwy parametry się zmieniają. Indywidualnie trzeba każdy przypadek piłkarza rozpatrzyć. Dzięki temu będziemy mieli każdego piłkarza dokładnie „rozszyfrowanego”. To nie oznacza, że jeden dostanie więcej, a drugi mniej, tylko że są większe lub mniejsze przerwy. Potem czeka nas ciężka „harówa” do końca lutego. Śmieszą mnie trochę opinie, że piłkarze w Polsce grają za krótko, a potem się wylegują. W czasach, gdy przyszło mi grać w piłkę, trenowałem w cyklach enerdowsko-radzieckich, a gdy wyjechałem do Francji, to paradoksalnie tam te treningi wyglądały lżej. Gra w piłkę, teoria i trochę dynamiki – to jest we Francji. Taki Błaszczykowski, Piszczek czy Lewandowski nie potrzebowali niewiadomo ile czasu, żeby dostosować się do niemieckich warunków. Oni tego nauczyli się już w Polsce, a przeszkodą były co najwyżej różnice cywilizacyjne czy językowe. Ciekaw jestem jednak, jak poradzi sobie Milik. W Bayerze będzie miał 4-5 konkurentów, został rzucony na głęboką wodę, a przecież w Leverkusen nie liczą od razu, że zacznie grać w najbliższej  rundzie regularnie.