Za wygrany mecz z Izolatorem Boguchwała zebrał wysokie noty, z Lublinianką już bez niego w składzie Stal Kraśnik również odniosła zwycięstwo. O pierwszych pojedynkach o punkty w tym roku w wykonaniu "niebiesko-żółtych", ale nie tylko, Lubgol.pl rozmawia z obrońcą czwartej aktualnie drużyny III ligi, Mateuszem Matysiakiem.

Stal Kraśnik udanie wróciła na trzecioligowe boiska. Dwa pewne zwycięstwa z pewnością mogą cieszyć.

- I to bardzo, bo solidnie przepracowaliśmy okres przygotowawczy i powoli widać tego efekty. Chociaż jeszcze nie można mówić, czego od siebie wymagamy.

Nowe stroje przyniosły wam szczęście? Trzeba przyznać, że w takich trykotach kraśnickiej Stali jeszcze nie widzieliśmy.

- Jak widać przyniosły, ponieważ jeżeli chodzi o kolorystykę jest dla nas nietypowa, ale czasami i takie zmiany są potrzebne. Chciałbym korzystając z okazji podziękować w imieniu całej drużyny Panu Prezesowi Krzyśkowi Łachowi, który poświecił bardzo dużo czasu przygotowując dla nas te i dwa wcześniejsze komplety strojów własnoręcznie.

Za spotkanie z Izolatorem zebrałeś dobre recenzje wraz z Damianem Pietroniem. Współpracę z nim na środku obrony ocenisz jako wzorową?

- To może trochę za mocne słowo, ale bardzo dobrze dogadujemy się na boisku. Nawet przy stracie piłki czujemy się pewniej, bo za plecami mamy partnera, który pomoże wyjść z opresji .

Na Wieniawie nie wystąpiłeś za żółtą kartkę, którą obejrzałeś za dyskusje z sędzią Małodzińskim w pojedynku z "Izolacją". O co konkretnie poszło?

- Tego akurat wolę nie komentować. Puściły troszeczkę nerwy, a sędzia nie do końca zachowywał się fair w stosunku do naszej drużyny.

Obserwowałeś z trybun mecz z Lublinianką? Trzeba przyznać, że rzadko ogląda się mecz, w którym jedna drużyna, a mowa tu o gospodarzach, strzela dwa "swojaki" i nie wykorzystuje rzutu karnego.

- Moim zdaniem te dwie bramki nie były do końca takie samobójcze. Przy pierwszej, patrząc z mojej perspektywy, piłka chyba wpadłaby do bramki bez pomocy Majewskiego. Z kolei drugi gol padł po typowej sytuacji z piłkarskich boisk, czyli piłka odbiła się od słupka, potem od pleców bramkarza i wpada do siatki. Natomiast karny to pech Lublinianki i wielkie umiejętności Krzysia Mazura.

W najbliższy weekend przyjeżdża do was Orzeł Przeworsk. Wracasz do składu wraz z Tomaszem Ryczkiem. Patrząc chociażby na ligową tabelę, ale i ostatnie mecze, faworyt wydaje się tylko jeden.

- Orzeł jest bardzo niewygodnym przeciwnikiem, od pierwszych minut będziemy musieli być skupieni. W tej lidze każdy może wygrać z każdym, więc ciężko mówić o faworytach. Fajnie znowu będzie zagrać w niemal optymalnym składzie.

Jesienią wasza forma przypominała sinusoidę, w końcówce "przykręciliście śrubę" i zakończyliście rok na 4. miejscu w tabeli. Liczycie na ustabilizowanie formy wiosną i przede wszystkim skok na jeszcze wyższe miejsce w czołówce?

- W pierwszej rundzie odczuwaliśmy jeszcze ciężkie pół roku w którym wywalczyliśmy utrzymanie w III lidze. Do tego doszły kontuzje, co spowodowało braki kadrowe i dlatego bywało różnie. Jeżeli chodzi o miejsce w tabeli to będziemy walczyli o jak najwyższą lokatę, na pewno nie odpuścimy żadnego meczu. Będziemy grać do końca, tak jak udało się już naszym sympatykom i wszystkim, którzy śledzą nasze mecze, zauważyć.

Czy w Kraśniku w ogóle mówi się o awansie? Samo zajęcie pierwszego miejsca nie gwarantuje promocji, do II ligi droga wiedzie przez baraże.

- Jeżeli chodzi o awans to ciekawie byłoby nawet zagrac w samych barażach i mieć przyjemność powalczenia o zwycięstwo z drużyną z drugiego końca Polski. Wydaje mi się jednak, że brak stadionu i zaplecza na miarę drugiej ligi weźmie górę w naszym przypadku.