Ponad rok na debiut w pierwszoligowej Miedzi Legnica czekać musiał Dominik Budzyński. W pierwszej jedenastce Miedzianki wybiegł w spotkaniu ze Stomilem Olsztyn Wychowanek Lewartu Lubartów przyznaje, że przez ten czas wyrobił w sobie dużo cierpliwości i pokory.

Dość długo musiałeś czekać na debiut w pierwszej lidze w barwach Miedzi Legnica. Jak czułeś się kiedy dowiedziałeś się, że wyjdziesz w pierwszym składzie ze Stomilem Olsztyn?

To prawda, że bardzo długo czekałem na debiut. Ciągle robiłem swoje i nie załamywałem się. Mocno trenowałem i starałem się grać jak najlepiej w drugiej drużynie Miedzi. Na pewno wyrobiłem w sobie dużo cierpliwości i pokory. Przed debiutem czułem się jak przed każdym meczem - byłem mocno skoncentrowany i pewny siebie.

Zagrałeś także z Termalicą Bruk-Bet Niecieczą. Jak oceniasz te dwa spotkania w barwach Miedzianki?

Nie lubię oceniać sam siebie. Po rozmowach z trenerami i analizie mojej gry mogę powiedzieć, że oba mecze były dobre. Wiadomo, że zawsze mogło być lepiej. Mam nadzieję, że rozegram jeszcze parę spotkań, w których będę mógł pokazać się z jak najlepszej strony.

Nie miałeś chwil zwątpienia, że nie uda się zagrać w Legnicy? Rywalizowałeś z Aleksandrem Ptakiem, Andrzejem Bledzewskim, a teraz zimą doszedł jeszcze Dawid Smug.

Szczerze to nie myślałem, że przyjdzie mi tak długo czekać na debiut. Rok temu była szansa bym wystąpił w dwóch ostatnich spotkaniach sezonu, ale z powodu kontuzji i operacji debiut się odwlekł w czasie. Rywalizacja była i jest ciągle na wysokim poziomie. Mam szczęście do starszych bramkarzy. W Miedzi rywalizowałem z Ptakiem i Bledzewskim, a wcześniej jeszcze w Polonii Warszawa trenowałem z Sebastianem Przyrowskim i Mariuszem Pawełkiem. Ciesze się, że mogłem z nimi trenować bo napraawdę bardzo dużo się od nich nauczyłem. Teraz jest nas trzech w Miedzi i walczymy o miejsce między słupkami.

Dominik Budzyński ponad rok czekał na debiut w barwach Miedzi Legnicy